Dag 1 - 24 augustus - wennen aan de camper

Op zaterdagochtend tegen 11en was alles in de camper geladen en waren we reisklaar. Zo met een camper op pad is toch even ander dan gewoon kamperen, waarbij wij altijd gewoon zo lang mogelijk spullen in onze auto stoppen totdat deze vol is. Nee hier moet je alles in kastjes inrichten, die dan weer dicht kunnen, zodat het niet heen en weer slingert als je gaat rijden. Dus waren wij vanaf vrijdagmiddag bezig om bestek in de bestekla te leggen, met daar bovenop pakken muesli, zodat het dan weer niet gaat schuiven. Enfin, dat was nog best een klusje. En je moet dus weten waar je wat hebt opgeborgen, anders zoek je je een ongeluk (wat wij dus de afgelopen dagen regelmatig hebben gedaan).

Maar tegen 11en was het dus zover. Benjamin stond echt te popelen om weg te gaan en had al wel 100 keer gevraagd of we nu al gingen. En nu gingen we dus.Vincent achter het stuur, Benjamin in zijn stoeltje op de 'achterbank' en Iris ondertussen filmpjes maken van het vertrek. Vincent raakt al snel gewend aan deze bolide en rijdt vlotjes door het verkeer. De vakantie is nu echt begonnen!

We hadden bedacht om via Groningen Duitsland in te rijden en dan tot ongeveer aan Oldenburg die dag te komen. Dat zou zo ongeveer 3 uur rijden zijn, dus dat leek te doen. En na een uurtje rijden deden we een eerste stop. Even een broodje eten en dan zou B. daarna mooi kunnen slapen. Dat broodje ging goed, maar dat slapen daarna wat minder. Hij wilde wel slapen daar achterin de camper in zijn eigen nestje, maar niet in de stoel. En ook het verkeer daarna ging wat minder vlot. Dus het duurde allemaal wat langer en dat slapen bleef nog uit. En Benjamin vond dat op stap zijn met die camper een topplan, maar na heel wat km zo op de achterbank en af en toe een stop vond hij het een beter idee als hij bij Vincent op schoot zou zitten. Maar ja dat kan natuurlijk niet. Zeker niet als je ondertussen in Duitsland rijdt en goed op moet letten, omdat er overal wegopbrekingen zijn. Het zou nu nog een halfuurtje zijn naar de camping die we op het oog hadden. Maar toen had Benjamin een semi-huilstand gevonden (dat is net niet echt huilen, maar wel iets wat er op lijkt en dan in volume toenemen als je moeder je probeert te troosten en roepen dat je echt bij je vader op schoot moet zitten). Dan eerst nog maar een stop en zoeken naar de dichtsbijzijnde camping. Dat zou nog 18 minuten zijn. Toch zijn 18 minuten nog best lang als een peuter het echt wel heeft gehad. Pfiew, daar was de camping. Mmm, de receptie is gesloten. Maar dat moet te regelen zijn dachten wij zo, aangezien het restaurant er direct naast (wat ook aan de camping zat) wel open was. Dus Iris in haar beste Duits eens informeren of we toch op de camping zouden kunnen. Natuurlijk dat kon. Kijk dat begon erop te lijken. Ze had voor mij een sleutel en dan zou ik alleen nog even het nummer van der Boss moeten bellen en dan was het gefixt. Ohja ik moest wel even 20 euro borg betalen. Alleen wel cash.... Hmm, dat pinnen daar waren we net niet aan toe  gekomen vandaag. Kon het echt niet per pin? Nee. Okee, waar was dan de dichtsbijzijnde pinautomaat. Ongeveer 5 minuten verder. Je snapt dat dat aan het einde dag, met een peuter nog best een excercitie is. Maar het klopte, zo'n 5 minuten verderop en de belofte aan Benjqmin dat er een ijsje zou komen strakjes, stonden we zo'n 15 minuten later bij het campinghek. Der Boss vertelde ons dat we gewoon een plekje konden uitzoeken en de dag erna (want dan waren ze voor het gemak de hele dag gesloten)19 euro in de groene brievenbus moesten doen en dan was het goed. Fijn dat vertrouwen in de campingganger. En daar stonden we dan! En het fijne van zo'n bus is dat je hem neerzet en dan sta je. Dus dat ging dan weer verbazingwekkend soepel. Net zo soepel als Benjamin went aan het campingleven. Hij zette zijn traktortje in het gras en ging spelen. Toen leek al de eerdere ellende al weer ver achter ons.
Hierbij wel meteen een aantal lessen wijzer:

• Les 1: 4,5 uur rijden met een peuter is te lang. 
• Les 2: Op het moment dat een peuter gaat huilen moet je dicht bij een camping zijn.
• Les 3: Germanen houden van cashgeld.
• Les 4: Zodra je op de camping bent is alles goed.

Dus na de installatie gingen wij de omgeving verkennen per fiets (die hadden we immers meegenomen achterop de camper). En zo zag de wereld er binnen een half uur compleet anders uit. Wij fietsen met een vrolijke peuter door het Duitse zonnige land. Wel met een missie, wij moesten nog een ijsje scoren (beloofd is natuurlijk beloofd). En dat wilde zowaar ook nog lukken.

Een supermarkt was iets te hoog gegrepen voor vandaag. Dus we zouden een maalje maken met al aanwezige proviant. Maar dat zou de pret niet drukken. En ook dat vond Benjamin reuze leuk en koude wramps smaken op de camping prima.

 ps. Wie Vincent kort voor vertrek niet meer gezien had, ja hij heeft zijn haar eraf # campingstyle. 

En na zo'n vermoeinde dag en een prachtig slaapplekje, valt zo'n gup wel makkelijk in slaap (dat is dan weer het voordeel). En zo zaten wij tegen half 9 lekker buiten met prachtig uitzicht, na te genieten van onze eerste enerverende dag .  En de camper begon al aardig te wennen.