Dag 9 - 1 september - Een dagje camping
1 september 2019 - Bismo, Noorwegen
Aangezien we nog steeds de rustdag niet hadden gehad, maar de voorspellingen voor de plaats waar we waren nog niet zo denderend waren besloten we toch maar door te reizen. Een korte tocht, met als enige doel een droog plekje. Het was voor het eerst dat we van de hoofdweg af gingen en meer het berggebied in gingen. En dat zorgde voor hobbelige wegen. En dat had weer enige gevolgen. Want ondanks dat de reis maar kort was, was deze niet heel aangenaam, vooral voor Benjamin. Hij begon al steeds moeilijker te kijken en 10 minuten voor het einde, bij een flinke hobbel hield hij het niet meer. Dit was letterlijk wagenziekte en de boel zat flink onder. Hij zelf constateerde nuchter dat hij had moeten overgeven. Waarschijnlijk was het feit dat het eruit was een grotere opluchting dan de ellende van het overgeven zelf.
Toen ging het nog goed...
Kiekje vanuit de camper tijdens het rijden.
Gelukkig waren we snel op de camping - waar wij de enige bezoekers waren en dus alle ruimte hadden. En er was een wasmachine en ZON. Dus zo konden we de boel weer opfrissen en was aan het einde van de middag de was nog droog ook. Aangezien we rond het middaguur waren aangekomen, konden we lekker op de camping lunchen en kon Benjamin een tukkie doen in zijn eigen holletje.
En zo werd het een prachtige en relaxte middag. We zaten op een mooie locatie, midden tussen de bergen, een warm zonnetje - we konden zelfs in ons shirtje zitten. En dit alles voelde na een aantal bewolkte dagen ineens als een bonus. We hadden namelijk ingezet op droog weer, maar kregen een zonovergoten middag. Vincent maakte een wandelingtje naar de supermarkt, maar die was dicht, dus deed toen maar een rondje dorp en Iris deed een pilateslesje op het grasveld voor de camper.
En toen konden we na het slaapje van Benjamin nog een tourtochtje doen met de fiets. De reikwijdte van dit tochtje was niet zo heel groot, aangezien we snel op de grote wegen kwamen, waar we toch niet zo graag langs fietsen met een guppie voorop. Maar we kwamen wel weer een paar hele mooie rivieren tegen. Al vond PIno, die bij Benjamin voorop mee mocht, dat hele harde water wel een beetje spannend. Dus Benjamin gaf aan dat Pino niet meer langs het water wilde.
Die avond werd er nog weer een potje Carcasonne gespeeld (dit is onze vakantie klassieker). Eerder deze week had Iris al een keer verloren en ze was erop gebrand deze winst binnen te slepen. Maar helaas, er werd met 4 punten achterstand van Vincent verloren. Dat zet de score nu op 2-0...
